Odważni

RECENZJE W MEDIACH

Radio Emaus

Ksiazki-Natali.blog.com

„Odważni”, to przepiękna i genialna opowieść o ojcostwie. O takich wartościach jak rodzina, wiara, czy miłość. Taka pozycja jest potrzeba w czasach, kiedy wydaje nam się, że rodzina jest jakimś przereklamowanym sloganem. Autor przestrzega przed tym, że nie można bagatelizować roli mężczyzny. Przez wieki uważano, że to matka pełni kluczową rolę w życiu dziecka. Ojcowi byli tymi, którzy karzą, zarabiają i dbają o dobre prowadzenie się swoich pociech. Miłość ojcowska była niedoceniona i nieokreślona. Dopiero niedawno zauważono, że ojciec jest tak samo ważny, jak matka. Nie ma być tylko obrońcą i żywicielem, ale ma się angażować w opiekę na dziećmi. Pełni kluczową rolę w ich wychowaniu. Nie można o tym zapominać. Książka pełna jest interesujących i ciekawie zarysowanych postaci. Fabuła nie jest schematyczna, pojawia się wiele zwrotów akcji. Nie mamy do końca pewności co się wydarzy. Dodatkowo język sprawia, że czytanie jest niezwykle przyjemne. Urzekły mnie opisy relacji między rodzicami, a dziećmi. Opowieść okraszono niesamowitym humorem. Cała historia wstrząsnęła moim sercem i urzekła mnie swoją prostotą. Pozycja świetnie nadaje się na zimę, swoim niesamowitym pozytywnym nastawieniem ogrzewa nasze serduszka i skraca długie wieczory. Bez wątpienia jest warta uwagi wszystkich tych, którzy cenią sobie wartościową literaturę. Idealnie pozwala oderwać się od codzienności i łatwo zatopić się w fabule. Myślę, że wzruszy nie jednego czytelnika i zapewni wiele miłych chwil.

WIĘCEJ

DlaLejdis.pl

Czy mając ciągły kontakt ze światem narkotyków, broni i panującej powszechnie przemocy można pozostać dobrym człowiekiem? Randy Alcorn przekonuje, że tak. Jedną z cech, którą musi wyróżniać się dobry kandydat na policjanta, musi być z pewnością odwaga. Młody człowiek, który większą część swojego życia poświęci na walkę z przestępcami, musi zdawać sobie sprawę z tego, że niekiedy przyjdzie mu łamać zasady, naginać prawo i balansować na krawędzi tego, co uważa za słuszne, a co za niedopuszczalne. Każdy dzień stawia Adama, Shane’a, Nathana, Davida i innych policjantów w sytuacjach, w których od ich wyboru zależy nie tylko ich życie, ale również życie innych osób. Jednocześnie mężczyźni, których działanie ma być szybkie i skuteczne, mają ochotę krzyczeć z bezsilności, gdy dzieją się rzeczy, które trudno racjonalnie zaakceptować. To właśnie takie ekstremalne sytuacje wymuszają spojrzenie z innej perspektywy na swoje dotychczasowe dokonania, które w obliczu tragedii niejednokrotnie stają się bezwartościowe. Gdy w wypadku ginie córka Adama, lokalna społeczność jest poruszona wydarzeniem, któremu przecież można była zapobiec. Gdyby Mike nie był pod wpływem używek, gdyby Emily nie poszła do Hannah, gdyby jechała inną trasą... Po czasie rozpaczy i żałoby powraca świadomość, że życie trwa, choć ukochanej córki nie ma już wśród żywych. Pozostali jednak żona i syn, którzy nadal oczekują, że „mężczyzna będzie mężczyzną”, który każdego dnia staje w obronie słabszych, ale jednocześnie przyjmuje odpowiedzialność za swoich najbliższych. Szczególnie jednak przed osieroconym ojcem staje zadanie odbudowania, a właściwie stworzenia więzi z synem, który do tej pory pozostawał ukryty w cieniu. A kontakt z nastolatkiem wcale nie jest łatwy, o czym przekonuje się również Nathan – jego piętnastoletnia córka Jade wcale nie ma ochoty na podporządkowanie się zasadom randkowania wprowadzonym przez ojca. Shane ma o tyle szczęście, że Tyler chętnie spędza czas z nim, jednak po rozwodzie z matką chłopca jego kontakt z synem pozostaje ograniczony. I tylko David jeszcze nie miał okazji, by naprawdę zaistnieć w życiu Olivii i jej mamy Amandy. Wszyscy jednak decydują, że należy poczynić pewne deklaracje, które będą wiązały grupkę współpracowników i przyjaciół czymś więcej niż tylko sympatią – ma to być uroczysty akt zawierzenia życia swojego i swojej rodziny Bogu i deklaracja postępowania w sposób zgodny z Jego nakazami. Z czasem chęć złożenia podobnego oświadczenia zgłasza coraz więcej osób, początkowo niechętnych religii. Powieść Randy’ego Alcorna z pewnością nie spodoba się feministkom i tym, którzy sprzeciwiają się tradycyjnemu podziałowi ról w rodzinie i społeczeństwie – kobieta to matka i opiekunka domowego ogniska, a mężczyzna to ten, który prowadzi przez życie swoje małe „stadko”, zarabia na utrzymanie i samodzielnie ustala zasady. Jako uzasadnienie takiego stanu rzeczy sięga się po religię – w końcu autor to duchowny protestancki. Warto w tym kontekście zaznaczyć, że „Odważni” to odbicie amerykańskiej, purytańskiej mentalności rodem ze Środkowego Zachodu. Stany Zjednoczone to nie tylko rozpasane i rozpustne wielkie miasta wybrzeży – to również bardzo konserwatywne, zamknięte społeczności, w których istnieje wyraźny podział rasowy, pastor cieszy się respektem większym niż szeryf, a rozmowy o ostatniej mszy prowadzą zarówno dzieci podczas lunchu, jak i stróże prawa. Jeśli ktoś właśnie o takim życiu marzy, „Odważni” przekonają go do podążania obraną ścieżką i głośnego nawoływania do nawrócenia (choć obawiam się, że w Polsce od razu zostanie uznany za świadka Jehowy). Jeśli natomiast ktoś nie akceptuje obecności religii w życiu publicznym i nie chce funkcjonować w myśl utartych schematów, szybko odrzuci książkę Alcorna. Uważam jednak, że choć nie można nazwać „Odważnych” dobrą literaturą, a z wieloma poglądami i postulatami naprawdę trudno się zgodzić nawet najbardziej zagorzałym wiernym, czasem warto sięgnąć po pozytywną, idealistyczną wizję świata chociażby po to, by zdecydować, co można zmienić na lepsze w swoim życiu na swoich zasadach.

WIĘCEJ

POKAŻ POZOSTAŁE RECENZJE

Blogspot

Nie wyobrażam sobie, by w wychowaniu moich dzieci nie uczestniczył mąż. Ojciec jest dla maluchów bardzo ważny. Pokazuje im odpowiednie wzorce, uczy jak być twardym, stanowczym, a jednocześnie dobrym i wrażliwym na krzywdy innych ludzi. W dzisiejszych czasach model pełnej rodziny nieco zanika. Cóż, tak widocznie być musi i nie mnie to oceniać. Obecnie żyjemy w ciągłym biegu, nie mamy zbyt wiele czasu na wychowanie i spędzanie z pociechami odpowiedniej ilości czasu. Ojcowie przykładowo skupiają się na pracy, w domu często są tylko gośćmi, a ten brak rodzicielskiej bliskości, wynagradzają dzieciom zabawkami czy wyjazdami na weekend do zoo lub galerii handlowej. I tak wykonywany zawód wygrywa, a przecież dzieciństwa dla swoich latorośli, nie da się zupełnie zaplanować, nadrobić stracony czas. Książka "Odważni", to przepiękna powieść o ojcostwie. O ojcostwie pełnym wyrzeczeń, zmartwień, ale również miłości i radości z nawet najmniejszej rzeczy. Bohaterami powieści jest grupa oficerów policji. Adam, David, Shane i Natan starają się walczyć ze złem tego świata, usiłują wprowadzić w życie mieszkańców nieco porządku, spokoju i jako takiego ładu. Często stają twarzą w twarz z niebezpieczeństwem. Muszą sięgać po broń w obronie życia swego, ale i otoczenia. Wielokrotnie ryzykowali, chociaż śmierć już zaglądała im w oczy. Wydawać by się mogło, że praca którą wykonują, należy do najtrudniejszych i najbardziej wymagających. Jednak istnieje jeszcze równie trudna misja do wykonania. Bohaterowie są ojcami. Każdy z nich stara się zupełnie oddać swym dzieciom, nauczyć ich wzajemnego szacunku, zapewnić odpowiednie bezpieczeństwo całej rodzinie. To my będziemy obserwatorami codziennych zmagań tej czwórki. Prześledzimy próby poprawy relacji pomiędzy poszczególnymi bohaterami i ich pociechami, wspólnie zapłaczemy po starcie ukochanego dziecka. Mężczyźni starają się jednak ciągle ufać Bogu i wierzyć, że kiedyś muszą nadejść piękne i pełne radości dni. Potrzeba tylko cierpliwości i nieco wysiłku. To będzie trudne, ale nie niemożliwe. Książkę podsunęłam mężowi, który został nią po prostu oczarowany. Sama z przyjemnością przeczytałam "Odważnych" i uznaję dzieło, za niezwykle trafne i pasujące do dzisiejszych czasów. Aktualnie model wzorowego ojca, opiera się tylko na wizerunku mężczyzny pracującego od świtu do nocy, noszącego drogi garnitur i nie widzącego nic więcej poza swą ukochaną pracą. Niedawno zauważono, że rodzina nie może się tylko opierać na bliskości matki w stosunku do dziecka. Wszak bardzo ważny jest ojciec, nieco odsuwany i traktowany jako element zarabiający. Książka "Odważni" ukazuje zupełnie inne podejście do ojcostwa. Mężczyźni żyją tutaj w przyjaźni z Bogiem i wcale się tego nie wstydzą. Nie obawiajcie się jednak, że książka będzie zbyt chrześcijańska, niezwykle poważna i pełna nakazów, co należy zrobić w danej sytuacji. Dzieło autorstwa Randy Alcorn czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Ma się wielką ochotę na poznawanie kolejnych stron i nie pozostawianie egzemplarza na półce, po pochłonięciu jednego lub dwóch rozdziałów. Pozycja urzekła mnie odpowiednim podejściem do czytelnika. Fabuła też nie należy do przewidywalnych, a bohaterowie do bezbarwnych, pozbawionych głębszych uczuć postaci. Tutaj odbiorca rozkoszuje się każdym słowem autora i faktycznie ma ochotę jakoś wpłynąć na swe życie. Wzorem panów oficerów policji przytula swe dzieci bez większych okazji, po pracy pyta co było w szkole i słucha, a nie tylko udaje że tak czyni. Książka "Odważni" czaruje ciepłem, dużą dawką miłości, ale i garścią gorzkich wydarzeń, tak aktualnych i tak dobrze znanych z naszych doświadczeń czy opowieści innych rodziców.

WIĘCEJ