Rozumienie, interpretowanie Słowa Bożego zmieniało się na przestrzeni wieków i ulega wypaczeniom również teraz. Współcześnie modna i chętnie powtarzana opinia mówi, że przykazanie miłości, według którego mamy kochać bliźniego swego, jak siebie samego należy rozumieć w ten sposób, że nie można kochać innych, jeśli nie akceptujemy siebie. W ten sposób do najważniejszego przesłania Chrystusa wkłada się zalecenie, że dobre chrześcijaństwo wymaga od nas, abyśmy w pierwszej kolejności kochali samych siebie. Autor dużo miejsca poświęca wyjaśnianiu tych słów Jezusa.
W dalszej części książki Lofhink rozważa również inne, niezwykle istotne wypowiedzi Jezusa, analizując i tłumacząc je niemalże słowo po słowie. W ten sposób poznajemy treść Kazania na Górze, rozważania o cudzie rozmnożenia, o cudach uzdrawiania, poznajemy znaczenie i pojęcie ofiary i przebłagania. Autor wskazuje również różnice między islamem a chrześcijaństwem, mówi o roli księdza, całej hierarchii kościelnej i konieczności celibatu. Rozważa też przyczyny malejącej popularności spowiedzi, mówi o cechach dobrej modlitwy, która powinna zawierać skargę, prośbę, uwielbienie i dziękczynienie. Wymieniłam tylko kilka kwestii, które wzbudziły moje największe zainteresowanie, bo w książce znajdziemy dużo szersze spektrum tematów.
„Przeciw banalizacji Jezusa” to książka, która powinna zagościć na półce każdego, któremu sprawy Kościoła, rozwoju duchowego w ramach religii katolickiej nie jest obojętny. Mnie urzekła. Dotyczy egzegezy, a jest napisana w przystępny sposób i daje do myślenia, otwiera oczy. Spojrzenie autora jest czasami przewrotne, prowokujące, a dzięki temu niepozbawione żywotności. Z drugiej strony autor prezentuje wiele poglądów konserwatywnych, a tym samym jest mocnym głosem w dyskusji o kondycji Kościoła i możliwości wprowadzenia w nim zmian. Z pewnością sięgnę po inne dzieła Gerharda Lofhinka, bo przystępnie tłumaczy kwestie, które dla mnie nie do końca były zrozumiałe, a przy tym odpowiadają na wiele