Prawda o dobru - ks. Adam Adamski

Prawda o dobru - Adam Adamski COr

PRAWDA i DOBRO nie dotyczą jedynie abstrakcyjnych, oderwanych od życia pojęć. Przecież od tego, jak je rozumiemy, zależą nasze życiowe postawy, a w konsekwencji – kształt świata, w którym żyjemy.

„Łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie”. To słowa Świętego Pawła z Listu do Rzymian. Co miał na myśli Apostoł Narodów? Zniechęcenie? Lenistwo? Otóż tam, gdzie brakuje dobra, nie chodzi jedynie o brak dobrej woli – aby móc bowiem czynić dobrze, trzeba najpierw owo dobro poznać i zrozumieć. Współczesny świat mówi nam raz po raz, że obiektywna prawda nie istnieje. W konsekwencji często popycha się nas do ulegania czemuś, co jest dobre jedynie pozornie. Dlatego konieczne jest nieustanne rozeznawanie, co naprawdę jest dobre, a co złe. Ostatecznie chodzi więc o poszukiwanie PRAWDY o DOBRU.

O autorze

Adam Adamski COr – kapłan Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri w Gostyniu; prefekt Domu Formacyjnego w Poznaniu, duszpasterz nauczycieli akademickich archidiecezji poznańskiej, rekolekcjonista, wykładowca filozofii na Wydziale Teologicznym UAM i w Seminarium Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej.

Dlaczego warto kupić tę książkę?

– autor podejmuje problem PRAWDY i DOBRA, a więc kwestii fundamentalnych

– to książka dla wszystkich mających odwagę (i ochotę) poszukiwać prawdy w świecie, który raz po raz głosi, że wszystko jest relatywne

– propozycja dla do wątpiących i poszukujących, a także dla tych, którzy chcą uporządkować swoje myślenie na temat kategorii dobra i prawdy

Wybrany fragment

Jaka jest więc prawda na temat dobra i zła? Czy jesteśmy w stanie ją w ogóle poznać? To bardzo ważne pytania, zwłaszcza w kontekście organizowania życia społecznego i ustalenia w nim norm prawnych. Mogłoby się wydawać, że to oczywiste, iż prawo ma bronić dobra i zapobiegać złu. Trudność polega jednak na tym, że gdy dla jednych coś wydaje się dobre i może być zalegalizowane, inni postrzegają to jako złe i w konsekwencji nigdy zgodzą się, by to prawnie usankcjonować. Powraca więc pytanie: „a jak jest naprawdę?”.